ESB færir áherslur sínar yfir á bandarískt fljótandi jarðgas (LNG) þar sem kaup á rússneskum gasi minnka

Á undanförnum árum hefur Evrópusambandið unnið að því að auka fjölbreytni orkugjafa sinna og minnka þörf sína fyrir rússneskt gas. Þessi breyting á stefnu hefur verið knúin áfram af ýmsum þáttum, þar á meðal áhyggjum af landfræðilegri spennu og löngun til að draga úr losun koltvísýrings. Sem hluti af þessari viðleitni leitar ESB í auknum mæli til Bandaríkjanna fyrir fljótandi jarðgas (LNG).

Notkun fljótandi jarðgass (LNG) hefur aukist hratt á undanförnum árum, þar sem tækniframfarir hafa gert það auðveldara og hagkvæmara að flytja gas langar leiðir. LNG er jarðgas sem hefur verið kælt niður í fljótandi ástand, sem minnkar rúmmál þess um 600 sinnum. Þetta gerir það mun auðveldara að flytja og geyma það, þar sem hægt er að flytja það í stórum tankskipum og geyma það í tiltölulega litlum tönkum.

Einn helsti kosturinn við fljótandi jarðgas (LNG) er að það er hægt að fá það frá fjölbreyttum stöðum. Ólíkt hefðbundnu gasi í gegnum leiðslur, sem er takmarkað af landfræðilegri staðsetningu, er hægt að framleiða fljótandi jarðgas hvar sem er og flytja það á hvaða stað sem er með höfn. Þetta gerir það að aðlaðandi valkosti fyrir lönd sem vilja auka fjölbreytni orkuframboðs síns.

Fyrir Evrópusambandið hefur þessi breyting í átt að bandarísku fljótandi jarðgasi (LNG) mikilvægar afleiðingar. Sögulega séð hefur Rússland verið stærsti birgir jarðgass í ESB og nemur um 40% af öllum innflutningi. Hins vegar hafa áhyggjur af pólitískum og efnahagslegum áhrifum Rússlands leitt til þess að mörg ESB-ríki hafa leitað að öðrum gasgjöfum.

Bandaríkin hafa orðið lykilmaður á þessum markaði, þökk sé miklu framboði sínu af jarðgasi og vaxandi útflutningsgetu á fljótandi jarðgasi. Árið 2020 voru Bandaríkin þriðji stærsti birgir fljótandi jarðgass til ESB, aðeins á eftir Katar og Rússlandi. Hins vegar er búist við að þetta muni breytast á næstu árum þar sem útflutningur Bandaríkjanna heldur áfram að aukast.

Einn helsti drifkrafturinn á bak við þennan vöxt er tilkoma nýrra útflutningsaðstöðu fyrir fljótandi jarðgas (LNG) í Bandaríkjunum. Á undanförnum árum hafa nokkrar nýjar aðstöður tekið í notkun, þar á meðal Sabine Pass-höfnin í Louisiana og Cove Point-höfnin í Maryland. Þessar aðstöður hafa aukið útflutningsgetu Bandaríkjanna verulega og auðveldað bandarískum fyrirtækjum að selja fljótandi jarðgas á erlenda markaði. 

Annar þáttur sem knýr áfram þróunina í átt að bandarísku fljótandi jarðgasi er aukin samkeppnishæfni bandarísks gasverðs. Þökk sé framförum í borunartækni hefur framleiðsla á jarðgasi í Bandaríkjunum aukist gríðarlega á undanförnum árum, sem lækkar verð og gerir bandarískt gas aðlaðandi fyrir erlenda kaupendur. Fyrir vikið eru mörg ESB-ríki nú að snúa sér að bandarísku fljótandi jarðgasi til að draga úr ósjálfstæði sínu af rússnesku gasi og tryggja jafnframt áreiðanlega framboð á hagkvæmri orku.

Í heildina litið er þessi breyting í átt að bandarísku fljótandi jarðgasi (LNG) mikilvæg breyting á alþjóðlegum orkumarkaði. Þar sem fleiri lönd snúa sér að fljótandi jarðgasi (LNG) sem leið til að auka fjölbreytni orkugjafa sinna er líklegt að eftirspurn eftir þessu eldsneyti muni halda áfram að aukast. Þetta hefur mikilvægar afleiðingar fyrir bæði framleiðendur og neytendur jarðgass, sem og fyrir hagkerfi heimsins í heild.

Að lokum má segja að þótt Evrópusambandið sé að minnka í þörf fyrir rússneskt gas, þá er þörf þess fyrir áreiðanlega og hagkvæma orku jafn mikil og nokkru sinni fyrr. Með því að snúa sér að bandarísku fljótandi jarðgasi (LNG) er ESB að stíga mikilvægt skref í átt að fjölbreytni orkuframboðs síns og tryggja aðgang að áreiðanlegum eldsneytisgjöfum um ókomin ár.