ЕУ го префрла фокусот на американскиот течен природен гас (LNG) додека се намалуваат купувањата на руски гас

Во последниве години, Европската Унија работи на диверзификација на своите извори на енергија и намалување на зависноста од рускиот гас. Оваа промена во стратегијата е поттикната од голем број фактори, вклучувајќи ги загриженоста за геополитичките тензии и желбата за намалување на емисиите на јаглерод. Како дел од овој напор, ЕУ сè повеќе се свртува кон Соединетите Американски Држави за течен природен гас (LNG).

Употребата на течен природен гас (LNG) брзо расте во последниве години, бидејќи напредокот во технологијата го направи транспортот на гас на долги растојанија полесен и поекономичен. ЛНГ е природен гас кој е оладен до течна состојба, што го намалува неговиот волумен за фактор 600. Ова го олеснува транспортот и складирањето, бидејќи може да се транспортира во големи танкери и да се складира во релативно мали резервоари.

Една од главните предности на течниот природен гас (LNG) е тоа што може да се набави од широк спектар на локации. За разлика од традиционалниот гас преку цевководи, кој е ограничен со географија, LNG може да се произведува насекаде и да се испорачува до која било локација со пристаниште. Ова го прави привлечна опција за земјите што сакаат да ги диверзифицираат своите енергетски резерви.

За Европската Унија, поместувањето кон американскиот течен природен гас има значајни импликации. Историски гледано, Русија е најголемиот снабдувач на природен гас во ЕУ, со околу 40% од целиот увоз. Сепак, загриженоста за политичкото и економското влијание на Русија доведе до тоа многу земји од ЕУ да бараат алтернативни извори на гас.

Соединетите Американски Држави се појавија како клучен играч на овој пазар, благодарение на изобилството на залихи на природен гас и растечкиот капацитет за извоз на течен природен гас (ТПГ). Во 2020 година, САД беа трет по големина снабдувач на ТПГ за ЕУ, веднаш зад Катар и Русија. Сепак, се очекува ова да се промени во наредните години, бидејќи извозот на САД продолжува да расте.

Еден од главните двигатели на овој раст е завршувањето на новите извозни капацитети за течен природен гас (ТПГ) во САД. Во последниве години, неколку нови капацитети се пуштени во употреба, вклучувајќи го терминалот Сабин Пас во Луизијана и терминалот Коув Поинт во Мериленд. Овие капацитети значително го зголемија извозниот капацитет на САД, олеснувајќи им на американските компании да продаваат ТПГ на странските пазари. 

Друг фактор што го поттикнува поместувањето кон американскиот течен природен гас (LNG) е зголемената конкурентност на американските цени на гасот. Благодарение на напредокот во технологијата за дупчење, производството на природен гас во САД се зголеми во последниве години, што ги намали цените и го направи американскиот гас попривлечен за странските купувачи. Како резултат на тоа, многу земји од ЕУ сега се свртуваат кон американскиот течен природен гас како начин да ја намалат својата зависност од рускиот гас, а воедно да обезбедат сигурно снабдување со прифатлива енергија.

Генерално, поместувањето кон американскиот течен природен гас (LNG) претставува значајна промена на глобалниот пазар на енергија. Бидејќи повеќе земји се свртуваат кон течниот природен гас (LNG) како начин за диверзификација на своите извори на енергија, побарувачката за ова гориво веројатно ќе продолжи да расте. Ова има важни импликации и за производителите и за потрошувачите на природен гас, како и за пошироката глобална економија.

Како заклучок, иако зависноста на Европската Унија од рускиот гас можеби се намалува, нејзината потреба за сигурна и прифатлива енергија останува силна како и секогаш. Со свртувањето кон американскиот течен природен гас (LNG), ЕУ презема важен чекор кон диверзификација на своите енергетски резерви и обезбедување пристап до сигурен извор на гориво во годините што доаѓаат.